برجام ظریف

در میکده شب، باده ی بسیار کشیدم

مدهوش نگشتم مگر آن لحظه که دیدم

برجام  نوشته است ظریفی که همه عمر

از صحبت اغیار وفا هیچ ندیدم

عاشق خفته

شامگاهان واله و بی تاب می جویم تو را

تا زمین روشن شد از مهتاب می جویم تورا

سرزنش کمتر کن این چشمان خواب آلود را 

در حقیقت گم شدی در خواب می جویم تو را

تو هم نخوان ...

خارپشت ، که هیچ کس نخواند، ترانه ای برای او

و هیچ کس نگفت ،عاشقانه ای در رثای او

و هیچ کس نکوفت جام را به جام، به یاد او

و هیچ کس سرش را به شانه اش نزد ، تا بگرید و بگیرد قرار از او

و حتی کسی شکارش نکرد

و هیچ کس نشد شکار او

تا که آرام باشد و نگیرم سکوت عاشقانه اش

 دوباره این سرود را نخواهم سرود.

لختی پیش

مهمانی

منم و تنهایی

انتظار آه سکوت

قطره اشکی لرزان -طفیل یادت-

در کنار این جمع

نیز همراه من است

و نگاهی که جا مانده به در

پیش من می آیی؟

خستم از این مهمانی

عاشقانه ای متفاوت

ای که تحریمست دل پیش سنای چشم تو

اندکی باما نشین تحریم ها بنما وتو

اخم با ما می کنی با غیر می خندی ظریف

گشته امید دلم تعلیق ازین تدبیر تو

عشق مدرن ما

چندیست که صید تیر مژگان تو ام

شبگرد به تاریکی چشمان تو ام

قصه لیلی ومجنون که قدیمی شده است

احلام تویی و من جناب خان تو ام

خومان لختی پیش :دی

کمی مهربان تر

تا کمی مهربانتر باشیم گفته ام که:

ز دست دیده و دل هر دو فریاد

که هرچه دیده بیند دل کند یاد

بسازم عینکی شیشش خدا بین

زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

خدا را دیدم

خدا را دیدم

بر دری استاده

در ،در باغی بود

چون همیشه 

خنده ای داشت به لب

ذست او تنگی بود

-آبقند و بیدمشک-

به من گفت بیا 

و مرا مهمان کرد

چه مبارک سحری بود...