لعنت

«بعضی وقتا هستش که باید فقط خفه شی،لازمم نیست چیزی بگی .» این درسو همین الان زندگی بهم داد.

محرمانه

یک مداحی زیبا

برای مشاهده سایز اصلی کلیک کنید

تو هم نخوان ...

خارپشت ، که هیچ کس نخواند، ترانه ای برای او

و هیچ کس نگفت ،عاشقانه ای در رثای او

و هیچ کس نکوفت جام را به جام، به یاد او

و هیچ کس سرش را به شانه اش نزد ، تا بگرید و بگیرد قرار از او

و حتی کسی شکارش نکرد

و هیچ کس نشد شکار او

تا که آرام باشد و نگیرم سکوت عاشقانه اش

 دوباره این سرود را نخواهم سرود.

لختی پیش

کاملا مادرانه

شنیده می شود از آسمان صدایی که...

کشیده شعر مرا باز هم به جایی که ...

نبود هیچ کسی جز خدا، خدایی که...

نوشت نام تورا، نام آشنایی که ـ

پس از نوشتن آن آسمان تبسم کرد

و از شنیدنش افلاک دست و پا گم کرد

نوشت فاطمه، شاعر زبانش الکن شد

نوشت فاطمه هفت آسمان مزین شد

نوشت فاطمه تکلیف نور روشن شد

دلیل خلق زمین و زمان معین شد

نوشت فاطمه؛ یعنی، خدا غزل گفته است

غزل قصیده ی نابی که در ازل گفته است

نوشت فاطمه تعریف دیگری دارد

ز درک خاک مقام فراتری دارد

خوشا به حال پیمبر چه مادری دارد

درون خانه بهشت معطری دارد

پدر همیشه کنارت حضور گرمی داشت

برای وصف تو از عرش واژه بر می داشت

چرا که روی زمین واژه ی وزینی نیست

و شأن وصف تو اوصاف اینچنینی نیست

و جای صحبت این شاعر زمینی نیست

و شعر گفتن ما غیر شرمگینی نیست

خدا فراتر از این واژه ها کشیده تورا

گمان کنم که تورا، اصلا آفریده تورا-

که گرد چادر تو آسمان طواف کند

و زیر سایه ی آن کعبه اعتکاف کند

ملک ببیند و آنگاه اعتراف کند

که این شکوه جهان را پر از عفاف کند

کتاب زندگی ات را مرور باید کرد

مرور "کوثر" و "تطهیر" و "نور" باید کرد

در آن زمان که دل از روزگار دلخور بود

و وصف مردمش الهَیکم التکاثر بود

درون خانه ی تو نان فقر آجر بود

شبیه شعب ابی طالب از خدا پر بود

بهشت عالم بالا برایت آماده است

حصیر خانه ی مولا به پایت افتاده است

به حکم عشق بنا شد در آسمان علی

علی از آن تو باشد... تو هم از آن علی

چه عاشقانه همه عمر مهربان علی!

به نان خشک علی ساختی، به نان علی

از آسمان نگاهت ستاره می خواهم

اگر اجازه دهی با اشاره می خواهم-

به یاد آن دل از شهر خسته بنویسم

کنار شعر دو رکعت نشسته بنویسم

شکسته آمده ام تا شکسته بنویسم

و پیش چشم تو با دست بسته بنویسم

به شعر از نفس افتاده جان تازه بده

و مادری کن و اینبار هم اجازه بده

به افتخار بگوییم: از تبار توایم

هنوز هم که هنوز است بی قرار توایم

اگر چه ما همه در حسرت مزار توایم

کنار حضرت معصومه در کنار توایم

فضای سینه پر از عشق بی کرانه ی توست

کرم نما و فرود آ که خانه، خانه ی توست 

 

سید حمیدرضا برقعی

مهمانی

منم و تنهایی

انتظار آه سکوت

قطره اشکی لرزان -طفیل یادت-

در کنار این جمع

نیز همراه من است

و نگاهی که جا مانده به در

پیش من می آیی؟

خستم از این مهمانی

عاشقانه ای متفاوت

ای که تحریمست دل پیش سنای چشم تو

اندکی باما نشین تحریم ها بنما وتو

اخم با ما می کنی با غیر می خندی ظریف

گشته امید دلم تعلیق ازین تدبیر تو

تپش

چون ماهی درون تنگ

هرچند سرد است

اما دلم برای تو می تپد ،بهار!

به تو افتخار می کنم

مقدمه :حادثه منا به قدری تلخ بود که کسی نمی تواند ادعا کند به خاطر این حادثه متاثر نشده است. علت این حادثه تلخ هم هر چه باشد نمی توان از مسئولیت دولت عربستان به عنوان متولی حج چشم پوشی کرد.

 سخنان اخیر مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم دریایی امام خمینی نوشهر فصل الخطاب، مایه مباهات حق جویان و به نظر نگارنده نماد اندیشه اسلامی ناب بود. یکی از بخش های اصلی این سخنرانی هشدار عزت مند و با اقتدار ایشان به مسئولین حادثه منا درباره عواقب ادامه بی مسئولیت هایی بود که تا کنون از خود نشان داده اند. به نظر می رسد پیام این بخش از سخنان که با صراحت بیان شد به مخاطبین اصلی رسید و باعث افزایش قدرت و پشتوانه سیاسی نمایندگان ایرانی در کشور عربستان شد. گواه صدق این مدعا پیام تسلیت پادشاه و هیات وزیران عربستان به مقام معظم رهبری، رییس‌جمهور، دولت و مردم ایران است که توسط وزیر بهداشت عربستان سعودی به همتای ایرانی خود تسلیم شد. از طرفی این سخنان مرحمی بر زخم های خانواده عزاداران بود و همچنین باعث کسترش روحیه عزت و همبستگی اجتماعی در بین آحاد ایرانیان شد.

اما در خلال سخنان ایشان نکات ظریف دیگری هم بیان شد که شاید کمتر مورد توجه عموم قرار گرفت و آنچه مرا واداشت تا این سخنان کوتاه را نماد اندیشه ناب اسلامی بخوانم همین نکات بود. در شرایطی که تمام مسئولیت حادثه منا متوجه دولت عربستان سعودی است و بخش قابل توجهی از مدارک ارایه شده از این حادثه به نفع فرضیه عمدی بودن این حادثه است و فضای حاکم بر جامعه نیز پذیرای چنین ادعایی می باشد باز هم ایشان جوانب انصاف را در عین حفظ اقتدار رعایت نموده و می فرمایند: «... من در مورد علل این حادثه، قضاوت پیش از موعد ندارم [ولی‌] حتماً بایستی از دنیای اسلام -از جمله از کشور ما- کسانی باشند، بروند، از نزدیک تحقیق کنند، مشخّص کنند که علّت حادثه چه بوده. ...». پیام این سخنان شاید برای ما این باشد که ما -به عنوان مسلمانان حق طلب و همه حق طلبان- بایستی به تبعیت از آموخته های اسلام ناب محمدی در همه حالات خود را پیشگاه خدا بیابیم و ضمن حضورموثر ، قدرتمند و عزتمند انصاف را حتی درباره  متخاصم ترین افراد نسبت به خود رعایت کنیم . 

از مولوی در تفسیر مولا

زین سبب پیغامبر با اجتهاد

نام خود وان علی مولا نهاد

گفت هر کو را منم مولا و دوست

ابن عم من علی مولای اوست

کیست مولا آنک آزادت کند

بند رقیت ز پایت بر کند

چون به آزادی نبوت هادیست

مؤمنان را ز انبیا آزادیست

ای گروه مؤمنان شادی کنید

هم‌چو سرو و سوسن آزادی کنید

ریشو

ماشین اصلاحش هفته ای خراب بود. غلطی کرد.بی دین گفت: «دین داری به این نیست که...» . و ما هیچ ما نگاه