میان دو خر بهر جو جنگ شد
لگد زد یکی ، دیگری لنگ شد
بنالید از درد و گفتا همی
که حاشا تو خر نیستی آدمی!
روا نیست خر گویمت زانکه خر
نیازارد انباز خود چون بشر
پ.ن در کتابچه ای این شعر از طالبوف نقل شده بود اما در فضای مجازی این شعر از شاعر ناشناس نقل شده است.